| Strona główna |
| O rasie |
| Wzorzec |
| Historia |
| Opieka |
| Biblioteka |
| Foto |
| Szkolenie |
| Księga gości |
Budowa anatomiczna owczarka niemieckiego
Struktura kości i mięśni owczarka jest nastawiona przede wszystkim na jeden podstawowy cel - użytkowość.. Kościec owczarka niemieckiego, jak i każdego innego psa, można podzielić na dwie części:
1) szkielet osiowy
Czaszka stanowi początek tego szkieletu, jednakże zasadniczą jego częścią jest kręgosłup, który sklada się z pojedyńczych, niewielkich kości zwanych kręgami. Siedem pierwszych to kręgi szyjne - dwa z nich posiadają nawet osobne nazwy: dźwigacz - umożliwiający poruszanie głową w pionie; obrotnik - który pozwala na ruchy obrotowe głowy.
Pozostałe kręgi odcinka szyjnego polączone są ze sobą na tyle elastycznie, iż pozwalają szyi na znaczny zakres ruchów bez potrzeby poruszania tułowia.
Następne trzynaście kręgów piersiowych wraz z 11 parami żeber tworzą klatkę piersiową, której zadaniem jest chronić przed zewnętrznymi urazami najważniejsze narządy wewnętrzne.
Tuż za nimi znajduje się 7 kręgów lędźwiowych, które podtrzymują odcinek brzuszny tułowia, czyli słabiznę.
Następne trzy kręgi, bardzo silnie ze sobą zrośnięte, tworzą kość krzyżową. I już ostatni odcinek szkieletu osiowego, czyli ogon; zbudowany jest on w przypadku owczarka niemieckiego z 22 kręgów ogonowych.
2) szkielet kończyn
Kończyny przednie połączone są ze szkieletem osiowym za pomocą silnych mięśni przyczepionych do mocnych i płaskich kości zwanych łopatkami. W dolnym końcu łopatka połączona jest stawem z kością ramieniową, a z kolei ta - kością promieniową i kością łokciową.
Poniżej znajduje się nadgarstek, który składa się z pojedynczych i małych kości ułożonych w dwóch rzędach. Ruchy nadgarstka głównie ograniczone są do ruchu w górę/w dół, jednakże jest on wstanie wykonać nieznaczne ruchy skrętne.
Łapa zbudowana jest z pięciu kości śródręcza, czyli palców, z których każde składa się trzech małych kostek. Każdy z palców zakończony jest potężnym pazurem. Najmniejszy, wewnętrzny, palec nie dotyka ziemi.
Kończyny tylne połączone sa ze szkieletem poprzez miednicę, która to składa się z trzech parzystych kości. Tworzą one bardzo mocną obręcz polączoną z kością krzyżową kręgosłupa.
Po obu stronach miednicy znajdują się panewki, w których spoczywają główki kości udowych. Kości te drugim swym końcem łączą się z dwiema, cześciwo zrośniętymi, kośćmi: piszczelową i sztrzałkową, tworząc kolano.
Poniżej kość piszczelowa łączy się ze śródstopiem poprzez staw skokowy. Tylna łapa składa się z 4 palców zakończonych pazurami; czasami zdarza się, że w połowie długości stopy znajdzie się piąty palec, tzw. "wilczy pazur", który bezwłocznie należy usunąć. Normalnie w tym miejscu, pod skórą, znajduje się tylko mała kostka, którą da się wyczuć palcami.
Mięśnie
Cały szkielet okryty jest warstwami mięśni, które bardzo precyzyjnie kontrolują ruchy psa. Mięśnie działają w przeciwstawnych parach bądź grupach - np. jeden mięsień powoduje zginanie stawu, a drugi jego prostowanie. Mięśnie są bogato zaopatrzone w nerwy i naczynia krwionośne.
W zależności od tego czy mięśnie stanowią część systemu poruszania kończynami, czy może tworzą ściany serca lub klatki piersiowej, mają one inną rolę do spełnienia. Jednakże wszystkie one działają w ten sam sposób - kurcząc się i rozkurczając, np. bicie serca jest suktkiem regularnego, aczkolwiek nieuświadomionego skurczu i rozkurczu jego mięśni.
Mięśnie, które powodują ruch psa to mięsnie lokomotoryczne. Przyczepione są one do kości szkieletu.
Kontrolę nad mięsniami sprawuje mózg, przesyłając im sygnały poprzez włókna nerwowe. Również tą samą drogą mięśnie przesyłają do mózgu informacje o temeperaturze, bólu i innych bodźcach.
| copyright by RAFAELLO |